Ik weet wel dat zij een boek op haar naam heeft staan, en dat ze prachtige landschaps kunst maakt.
Hieronder zijn wat afbeeldingen:
maandag 14 januari 2008
Athena Tacha
Helaas is er over deze mevrouw ook weinig informatie te vinden.
Ik weet wel dat zij een boek op haar naam heeft staan, en dat ze prachtige landschaps kunst maakt.
Hieronder zijn wat afbeeldingen:
Ik weet wel dat zij een boek op haar naam heeft staan, en dat ze prachtige landschaps kunst maakt.
Hieronder zijn wat afbeeldingen:
Herbert Bayer
Herbert Bayer (Haag am Hausruck, Oostenrijk, 5 april 1900 - Montecito, Californië, 30 september 1985) was een Oostenrijks typograaf, schilder, fotograaf en architect.
Bayer was aanvankelijk in de leer bij Georg Schmidthamer in Linz en studeerde later aan de Darmstädter Künstlerkolonie in Darmstadt, waar hij geïnteresseerd raakte in Walter Gropius' Bauhaus Manifesto. Van 1921-1925 studeerde hij aan het Bauhaus, waar hij, o.a. les kreeg van Kandinsky. In 1923 maakte hij in het kader van een Bauhaus-tentoonstelling een muurschildering in de ingangshal van de Weimarse school en in hetzelfde jaar kreeg hij van de Thüringer Staatsbank de opdracht bankbiljetten van 1 en 2 miljoen en 1 miljard Mark te ontwerpen, die op 1 september 1923 eveneens te Weimar werden uitgegeven. Bayers ontwerp voor een krantenkiosk uit 1924 is een goed voorbeeld van de invloed van De Stijl op het Bauhaus. Net als De Stijl introduceerde het Bauhaus rond 1923 basisvormen en -kleuren op haar ateliers.
In 1925 werd Bayer door Gropius aangesteld als hoofd Typographie und Werbegestaltung (typografie en reclamevormgeving). In die hoedanigheid bestreed hij de het gebruik van hoofdletters aan het begin van zin, eigennaam en zelfstandig naamwoord. Het gebruik van uitsluitend kleine letters is volgens hem veel economischer. In 1927 ontwerpt hij dan ook een universeel, schreefloos lettertype, dat alleen uit kleine leters bestaat en dat voor altijd aan het Bauhaus verbonden zal zijn (zie afbeelding rechtsonder).In 1928 verliet hij het Bauhaus en vestigde zich in Berlijn.
Hoewel hij dus vooral bekend staat als Bauhaus figuur, heeft hij ook landschapskunst gemaakt.
Hieronder Mill Creek 1979-82 in Kent Washington.
Bayer was aanvankelijk in de leer bij Georg Schmidthamer in Linz en studeerde later aan de Darmstädter Künstlerkolonie in Darmstadt, waar hij geïnteresseerd raakte in Walter Gropius' Bauhaus Manifesto. Van 1921-1925 studeerde hij aan het Bauhaus, waar hij, o.a. les kreeg van Kandinsky. In 1923 maakte hij in het kader van een Bauhaus-tentoonstelling een muurschildering in de ingangshal van de Weimarse school en in hetzelfde jaar kreeg hij van de Thüringer Staatsbank de opdracht bankbiljetten van 1 en 2 miljoen en 1 miljard Mark te ontwerpen, die op 1 september 1923 eveneens te Weimar werden uitgegeven. Bayers ontwerp voor een krantenkiosk uit 1924 is een goed voorbeeld van de invloed van De Stijl op het Bauhaus. Net als De Stijl introduceerde het Bauhaus rond 1923 basisvormen en -kleuren op haar ateliers.
In 1925 werd Bayer door Gropius aangesteld als hoofd Typographie und Werbegestaltung (typografie en reclamevormgeving). In die hoedanigheid bestreed hij de het gebruik van hoofdletters aan het begin van zin, eigennaam en zelfstandig naamwoord. Het gebruik van uitsluitend kleine letters is volgens hem veel economischer. In 1927 ontwerpt hij dan ook een universeel, schreefloos lettertype, dat alleen uit kleine leters bestaat en dat voor altijd aan het Bauhaus verbonden zal zijn (zie afbeelding rechtsonder).In 1928 verliet hij het Bauhaus en vestigde zich in Berlijn.
Hoewel hij dus vooral bekend staat als Bauhaus figuur, heeft hij ook landschapskunst gemaakt.
Hieronder Mill Creek 1979-82 in Kent Washington.
Harvey Fite
Harvey Fite (1903-1976)was een vooraanstaand Amerikaans beeldhouwer en kunstenaar. Zijn bekendste werk is Opus 40. Hij gebruikte vooral steen en hout.Fite was geboren in Pittsburgh, Pennsylvania, op eerste kerstdag 1903, maar verhuisde toen hij 3 was naar Texas. Hij heeft een tijdje in een acteergezelschap gezeten als decor bouwer, maar is later gaan beeldhouwen.
Zijn bekendste werk Opus 40 1939-76 Saugerties, New York
Zijn bekendste werk Opus 40 1939-76 Saugerties, New York
Isamu Noguchi
Isamu Noguchi (野口 勇, Noguchi Isamu) (Los Angeles, 17 november 1904 - New York City, 30 december 1988) was een Amerikaanse/Japanse kunstenaar en architect van landschappen.
Noguchi was de zoon van de Japanse dichter Yone Noguchi. In het Kröller-Müller museum staat een beeld van hem genaamd the Cry
Noguchi wist op onnavolgbare wijze het Amerikaanse modernisme met de Japanse traditionele kunstnijverheid te vermengen in zowel zijn binnenhuis- en landschapsarchitectuur en decors, als in zijn autonome beelden. Hij zag zichzelf als artistieke schakel tussen oost en west en balanceerde gedurende zijn lange carrière op de grens van kunst en design; het figuratieve en abstracte; het organische en het geometrische.
Vanaf 1932 ontwikkelde Noguchi abstracte meubels voor prestigieuze fabrikanten als Knoll Associates en Herman Miller die de ‘Coffee Table’ uit 1944 decennia lang produceerde. Van al zijn industriële ontwerpen is hij bij het grote publiek wereldwijd bekend geworden met zijn papieren lichtsculpturen ‘Akari’, die hij in de jaren vijftig en zestig ontwikkelde in opdracht van de Japanse stad Gifu.
Als landschapsarchitect richtte Noguchi een groot aantal openbare ruimtes in zoals speelvelden, parken en tuinen. In de vijftiger jaren legde hij de tuinen aan voor de Keio University in Tokyo, het Lever House in New York en voor het hoofdkantoor van UNESCO in Parijs. De twee belangrijkste projecten uit de jaren zestig bestaan uit de beeldentuin van het National Museum in Jeruzalem en de tuinen rondom de het gebouw van de Connecticut General Life Insurance. Het oeuvre van Isamu Noguci reflecteert zijn fascinatie voor de beperkingen en mogelijkheden van constructies in het natuurlijke landschap.
Hieronder Unesco Gardens, 1956-58 in Parijs
Noguchi was de zoon van de Japanse dichter Yone Noguchi. In het Kröller-Müller museum staat een beeld van hem genaamd the Cry
Noguchi wist op onnavolgbare wijze het Amerikaanse modernisme met de Japanse traditionele kunstnijverheid te vermengen in zowel zijn binnenhuis- en landschapsarchitectuur en decors, als in zijn autonome beelden. Hij zag zichzelf als artistieke schakel tussen oost en west en balanceerde gedurende zijn lange carrière op de grens van kunst en design; het figuratieve en abstracte; het organische en het geometrische.
Vanaf 1932 ontwikkelde Noguchi abstracte meubels voor prestigieuze fabrikanten als Knoll Associates en Herman Miller die de ‘Coffee Table’ uit 1944 decennia lang produceerde. Van al zijn industriële ontwerpen is hij bij het grote publiek wereldwijd bekend geworden met zijn papieren lichtsculpturen ‘Akari’, die hij in de jaren vijftig en zestig ontwikkelde in opdracht van de Japanse stad Gifu.
Als landschapsarchitect richtte Noguchi een groot aantal openbare ruimtes in zoals speelvelden, parken en tuinen. In de vijftiger jaren legde hij de tuinen aan voor de Keio University in Tokyo, het Lever House in New York en voor het hoofdkantoor van UNESCO in Parijs. De twee belangrijkste projecten uit de jaren zestig bestaan uit de beeldentuin van het National Museum in Jeruzalem en de tuinen rondom de het gebouw van de Connecticut General Life Insurance. Het oeuvre van Isamu Noguci reflecteert zijn fascinatie voor de beperkingen en mogelijkheden van constructies in het natuurlijke landschap.
Hieronder Unesco Gardens, 1956-58 in Parijs
Constantin Brancusi
Constantin Brâncuşi wordt als boerenzoon op 21 februari 1876 geboren in Hobiţa Gorj, in de buurt van Târgu Jiu (Karpaten, Roemenië), waar hij later omstreeks 1930 zijn ensemble van monumenten plaatste. Hij heeft een dramatische jeugd dat vooral bestaat uit zwerven en karweitjes aannemen.
Op achttienjarige leeftijd gaat hij naar de "School voor Kunst en Beroepen" in Craiova. Daar leert hij houtsculpturen maken. Zijn talent en artistieke kwaliteiten worden al vlug opgemerkt.
Op achtentwintigjarige leeftijd stelt hij vast dat er voor hem geen toekomst is in Roemenië. Hij wil naar Parijs, het kunstcentrum van Europa. Wegens geldgebrek reist hij te voet. Hij arriveert via München, Roschach, Zürich en Bazel in 1904 in Parijs en studeert daar vanaf 1905 aan het Beeldhouwkunstatelier van Antonin Mercié aan de Académie des Beaux-Arts. Hij leert in 1907 de beeldhouwer August Rodin kennen die op dat moment al bekend is in binnen- en buitenland. Rodin is onder de indruk van de gipsen en bronzen beelden die Brancusi tentoonstelt op het 17e Salon van "La Société nationale des Beaus-Arts". Brâncuşi wordt zijn assistent. Na één maand beslist hij echter om niet meer met Rodin samen te werken. Hij wil bewijzen dat hij zelf een groot artiest is, en denkt dat hij dat niet kan wanneer hij voor Rodin werkt. (Rien ne pousse à l’ombre d’un grand arbre) Het is op dat ogenblik dat Brâncuşi zijn eerste werk maakt. Niet uit marmer zoals Rodin maar uit steen, een voor die tijd ongebruikelijk materiaal. Hij werkte rond hetzelfde thema als Rodin, namelijk Le Baiser (De Kus).
Kort voor zijn dood op 16 maart 1957 wordt Brâncuşi genaturaliseerd tot Fransman. Hij sterft in zijn atelier, Impasse Ronsin, Parijs. Op 19 maart wordt hij begraven op het kerkhof van Montparnasse.
Op achttienjarige leeftijd gaat hij naar de "School voor Kunst en Beroepen" in Craiova. Daar leert hij houtsculpturen maken. Zijn talent en artistieke kwaliteiten worden al vlug opgemerkt.
Op achtentwintigjarige leeftijd stelt hij vast dat er voor hem geen toekomst is in Roemenië. Hij wil naar Parijs, het kunstcentrum van Europa. Wegens geldgebrek reist hij te voet. Hij arriveert via München, Roschach, Zürich en Bazel in 1904 in Parijs en studeert daar vanaf 1905 aan het Beeldhouwkunstatelier van Antonin Mercié aan de Académie des Beaux-Arts. Hij leert in 1907 de beeldhouwer August Rodin kennen die op dat moment al bekend is in binnen- en buitenland. Rodin is onder de indruk van de gipsen en bronzen beelden die Brancusi tentoonstelt op het 17e Salon van "La Société nationale des Beaus-Arts". Brâncuşi wordt zijn assistent. Na één maand beslist hij echter om niet meer met Rodin samen te werken. Hij wil bewijzen dat hij zelf een groot artiest is, en denkt dat hij dat niet kan wanneer hij voor Rodin werkt. (Rien ne pousse à l’ombre d’un grand arbre) Het is op dat ogenblik dat Brâncuşi zijn eerste werk maakt. Niet uit marmer zoals Rodin maar uit steen, een voor die tijd ongebruikelijk materiaal. Hij werkte rond hetzelfde thema als Rodin, namelijk Le Baiser (De Kus).
Kort voor zijn dood op 16 maart 1957 wordt Brâncuşi genaturaliseerd tot Fransman. Hij sterft in zijn atelier, Impasse Ronsin, Parijs. Op 19 maart wordt hij begraven op het kerkhof van Montparnasse.
James Pierce
Uit het Engels
Earthwoman, een uit gras gemaakte figuur is een van de bekendste werken van Pierce. De figuur is bijna 9 meter lang. Het is gemaakt in 1976 op grond van een boerderij in Maine Amerika. Ze is geinspireerd op één van de vroegste beeldjes die over moeder aarde en vruchtbaarheid gaan.
Earthwoman, een uit gras gemaakte figuur is een van de bekendste werken van Pierce. De figuur is bijna 9 meter lang. Het is gemaakt in 1976 op grond van een boerderij in Maine Amerika. Ze is geinspireerd op één van de vroegste beeldjes die over moeder aarde en vruchtbaarheid gaan.
Hamish Fulton
Vanuit het Engels
Sinds de vroege jaren 70 is Hamish Fulton (Engeland,1946) een beeldhouwer, fotograaf, en Land art kunstenaar genoemd. Hij noemt zichzelf liever een 'walking artist' en maakt wandelingen die hij documenteerd.
Sinds de vroege jaren 70 is Hamish Fulton (Engeland,1946) een beeldhouwer, fotograaf, en Land art kunstenaar genoemd. Hij noemt zichzelf liever een 'walking artist' en maakt wandelingen die hij documenteerd.
Richard Fleischner
vertaald vanuit het engels
Richard Fleischner maakte dit werk in 1974, op grond van Chateau-sur-Mer, in Newport, Rhode Island. het stuk is een laag 'doolhof'dat wat weg heeft van een spiraal.
Helaas is over meneer Fleischner geen nuttige informatie te vinden.
Afbeelding van het werk Sod Maze, en is gemaakt van aarde.
Richard Fleischner maakte dit werk in 1974, op grond van Chateau-sur-Mer, in Newport, Rhode Island. het stuk is een laag 'doolhof'dat wat weg heeft van een spiraal.
Helaas is over meneer Fleischner geen nuttige informatie te vinden.
Afbeelding van het werk Sod Maze, en is gemaakt van aarde.
zondag 13 januari 2008
David Nash
Vertaald uit het engels.
David Nash (14 November 1945, Esher, Surrey, Engeland) is een britse kunstenaar en beeldhouwer.
hij heeft verschillende kunstopleidingen gevolgd in Engeland.
Hij is het meest bekend om zijn grote houten werken die soms zijn 'verkoolt'. Zijn belangrijkste gereedschap is voornamelijk zijn kettingzaag bijl en fakkel om het hout mee te bewerken. Zijn bekendste werk is 'Wooden Boulder' (helaas geen afbeeldingen van) die begon in 1978. Het gaat hierbij om een grote houten vorm die vanaf een berghelling een reis maakt naar de Atlantische oceaan.
David Nash (14 November 1945, Esher, Surrey, Engeland) is een britse kunstenaar en beeldhouwer.
hij heeft verschillende kunstopleidingen gevolgd in Engeland.
Hij is het meest bekend om zijn grote houten werken die soms zijn 'verkoolt'. Zijn belangrijkste gereedschap is voornamelijk zijn kettingzaag bijl en fakkel om het hout mee te bewerken. Zijn bekendste werk is 'Wooden Boulder' (helaas geen afbeeldingen van) die begon in 1978. Het gaat hierbij om een grote houten vorm die vanaf een berghelling een reis maakt naar de Atlantische oceaan.
Nancy Holt
Van deze mevrouw is helaas weinig informatie te vinden.
De informatie die beschikbaar is, is vooral in het Engels.
Bij deze vertaal ik mijn bron:
Nancy Holt (1938) is een amerikaanse kunstenares bekend om haar publiekekunst, land art en haar installaties.
Holt is vooral bekend om haar permanente werk "Sun Tunnels" die gebouwd is in 1973-76 in de Great Basin woestijn bij het verlaten stadje Lucin, in Utah. Verder heeft zij nog enkele films op haar naam staan (ook een in samenwerking met Michael Heizer, in 1968)samen met haar man Robert Smithson
Hieronder de bekende "Sun Tunnels"
De informatie die beschikbaar is, is vooral in het Engels.
Bij deze vertaal ik mijn bron:
Nancy Holt (1938) is een amerikaanse kunstenares bekend om haar publiekekunst, land art en haar installaties.
Holt is vooral bekend om haar permanente werk "Sun Tunnels" die gebouwd is in 1973-76 in de Great Basin woestijn bij het verlaten stadje Lucin, in Utah. Verder heeft zij nog enkele films op haar naam staan (ook een in samenwerking met Michael Heizer, in 1968)samen met haar man Robert Smithson
Hieronder de bekende "Sun Tunnels"
James Turrel
Al van in zijn kinderjaren was James Turrell (° 1943, Los Angeles) gebiologeerd door licht. Een en ander heeft te maken met wat zijn moeder zei om hem duidelijk maakte wat te doen op een bijeenkomst van Quakers: "Ga naar binnen en groet het licht." Maar ook zijn vader, een luchtvaartingenieur, gaf hem een duwtje: al vanaf zijn zestiende vliegt zijn zoon James hoog boven het aardoppervlak door het luchtruim, alwaar je naast zonsondergangen de meest wonderbaarlijke lichtshows kan aanschouwen - inclusief UFO's die Turrell ook later nog blijven fascineren. Beslissend voor zijn verdere carrière zijn zijn studies waarnemingspsychologie en zijn opleiding als kunstenaar, gedurende dewelke hij ontdekte dat dia's van schilderijen - inzonderheid die van Barnet Newman en Mark Rothko - mooier zijn dan de originelen. Al snel gaat Turrell zelf aan de slag tezamen met kunstenaars als Robert Irwin en Maria Nordman in de informele groep 'Light and Space artists'.
Hieronder Roden Crater, bij Flagstaff in Arizona
Hieronder Roden Crater, bij Flagstaff in Arizona
zaterdag 12 januari 2008
Mike Heizer
Mike Heizer verkoos in 1967 de schilderkunst voor land art en werd één van de belangrijkste Amerikaanse representanten in deze richting. Hij werd zoals meerdere Land art kunstenaars geïnspireerd door uitingen van oude culturen. Deze interesse is gevoed door zijn vader, een archeoloog. Dankzij hem zag Mike Heizer enkele kolosalle aardtekeningen in Zuid-Amerika. Dergelijke uitingen uit het verre verleden hadden veel invloed op zijn eigen werk.
Mike Heizer is vooral bekend geworden door zijn werk Double Negative uit 1969. Dit kunstwerk bestaat uit twee enorme inkepingen in de rotsen van de Nevada-woestijn. Maar liefst 240 ton aan aarde en gesteente is er voor verplaatst. Hij heeft meerdere kunstwerkingen in de vorm van uitgravingen gemaakt. Zijn werk heeft hij gedocumenteerd met foto’s en films. Hij heeft ook beeldhouwwerken in een stedelijke omgeving gecreëerd en vanaf 1973 een groot aantal schilderijen. De vormen in zijn beeldhouwwerken en schilderijen zijn vaak even eenvoudig als in zijn land art projecten.
Hieronder Double Negative, bij Overton, Nevada
Mike Heizer is vooral bekend geworden door zijn werk Double Negative uit 1969. Dit kunstwerk bestaat uit twee enorme inkepingen in de rotsen van de Nevada-woestijn. Maar liefst 240 ton aan aarde en gesteente is er voor verplaatst. Hij heeft meerdere kunstwerkingen in de vorm van uitgravingen gemaakt. Zijn werk heeft hij gedocumenteerd met foto’s en films. Hij heeft ook beeldhouwwerken in een stedelijke omgeving gecreëerd en vanaf 1973 een groot aantal schilderijen. De vormen in zijn beeldhouwwerken en schilderijen zijn vaak even eenvoudig als in zijn land art projecten.
Hieronder Double Negative, bij Overton, Nevada
Walter de Maria
De Amerikaanse kunstenaar Walter De Maria wordt zowel onder de minimalisten als onder land art ingedeeld. Hij is vooral door zijn land art bekend geworden. Deze projecten hebben meestal een minimalistische inslag. Zo heeft hij in 1968 in de Nevada-woestijn een halve mijl lange kalklijn getrokken in het zand. Dit was één van zijn eerste land art projecten.
Tot zijn bekendste project behoort het spectaculaire Lightning Field uit 1977. Het kunstwerk bestaat uit 400 roestvrijstalen palen op een hooggelegen woestijngebied in New Mexico (ten noorden van Quemedo). De palen vormen een roosterpatroon van 1, 6 kilometer bij 1 kilometer.Aan de bovenkant van de verticaal geplaatste palen bevind zich een naald die de bliksem aantrekt. Hij heeft ook elementen uit de natuur naar de museums en galeries gebracht. Tot zijn radicale kunstwerken op dat gebied behoort zijn Earth Room uit 1968. Dit kunstwerk bestaat uit 50 m3 donkere aarde die op de vloer van galerie Heiner Friedrich was neergelegd. Walter de Maria heeft later ook veel beelden gemaakt, waarin ordening een grote rol speelt, onder meer in aluminium.
Christo Javacheff
De in Bulgarije geboren Christo was begin jaren zestig in Frankrijk betrokken bij de Nouveaux Réalistes. Sinds 64 woont hij samen met zijn partner Jeanne-Claude in de Verenigde Staten. Vanaf de jaren zestig voert deze Bulgaars-Amerikaanse kunstenaar zijn projecten met haar uit. Het kunstenaarspaar is bekend door hun monumentale en tijdelijke verpakte objecten. Dit soort projecten worden gerekend tot de land art.
Voorafgaand aan de kolossale projecten heeft Christo vanaf 1958 kleinere objecten vervreemd door ze in te pakken, onder meer fietsen en stoelen. De kolosalle werken werden zowel op het platteland als in de stad uitgevoerd. Tot de bekende projecten die ze in de natuur hebben uitgevoerd behoren het inpakken van de kust bij Sydney en hun Surrounded Islands uit 1983, bestaande uit elf met stof ingekaderd eilanden. Voor het laats genoemde project gebruikten ze meer dan 600.000 vierkante meter roze textiel. Meestal pakten de Christo’s in met witte stof. Ze hebben ook gezichtsbepalende monumenten als de Pont Neuf in Parijs en de Rijksdag te Berlijn ingepakt.
Voorafgaand aan de kolossale projecten heeft Christo vanaf 1958 kleinere objecten vervreemd door ze in te pakken, onder meer fietsen en stoelen. De kolosalle werken werden zowel op het platteland als in de stad uitgevoerd. Tot de bekende projecten die ze in de natuur hebben uitgevoerd behoren het inpakken van de kust bij Sydney en hun Surrounded Islands uit 1983, bestaande uit elf met stof ingekaderd eilanden. Voor het laats genoemde project gebruikten ze meer dan 600.000 vierkante meter roze textiel. Meestal pakten de Christo’s in met witte stof. Ze hebben ook gezichtsbepalende monumenten als de Pont Neuf in Parijs en de Rijksdag te Berlijn ingepakt.
woensdag 2 januari 2008
Robert Smithson
Robert Smithson (1938-1973) is bekend geworden door zijn enorme Landartprojecten waarin hij geometrische figuren maakte. Hij studeerde aan de Art Students League, New York, en in 1956 aan de Brooklyn Museum School en begon als abstract-expressionistisch schilder. In de jaren ’60 stapte hij over op het maken van geometrische metaalsculpturen en werd tot de Minimal Art gerekend.
Abonneren op:
Posts (Atom)